Monday, March 19, 2012

Tula at balarila

Bersikulo sa Mangangalakal na Ama na mgaa taga Corinto

(pagsasalin)

At kahit pa pamunuan mo ang nakararami ngunit ang hindi ang iyong tahanan, wala ka parin napamunuan.
At kahit pa naayos mo ang kasunduan ng mga kasunduan kapalit ng pagpasubali sa mga anak, iyo parin natalikdan ang oportunidad na pang habang buhay- ang tinakda ng atin Bathala na panuntunan bilang isang Ama.
At kahit maging ulo ka ng estado at maging bigo sa pang ganap bilang ulo ng iyong kasambahay ikaw ay nanatiling walang hanapbuhay.
At kahit pa maturuan mo ang mga empleyado, sa di pag inda sa mga oras, araw at taon subalit hindi ang inyong anak sa mga bagay na dapat niyang matutunan, hindi mo parin maa-angkin maging ganap na guro.
At kahit pa komunsulta ka sa mga ekseyatura at hindi naman mapa unlakan ang mismong mga anak, ikaw parin mismo ang mayroon pangangailangan ng patnubay.
Oo nga't inuuna mo ang karera at hanapbuhay, ngunit di mo mauna ang gawi sa tahanan, kayo ay umuuna pa na mapalayo sa mga tunay na mahal nyo sa buhay.
Oo ngat maka angkin kayo ng pang-galang at tumasa ng kayamanan sa inyong pangangalakal. ngunit bigo kayo makuha ang respeto ng inyong maybahay at mga anak, binababa nyo lamang maging hampas lupa.
Oo nga at malakbay mo ang sanlibutan sa pagsulong sa inyong layunin, at hindi mo naman masamahan o maihatid ang iyong mga anak sa paaralan o simbahan ikaw ay nag kamali ng pag sakay.
Oo nga at inaalay mo ang lahat ng iyong nakamtan para sa iyong pamilya,
at pagal na iyong katawan sa pagkayod, wala ka parin tinubo kong hindi mo nabigyan ng sapat na panahon ang iyong pamilya.

At oo nga dapat sinasaisip mo at diwa na kung wala kang trabaho ikaw ay walang kakainin at ang sinuman hindi maka pagbigay sa sariling pamilya sya ay masahol pa sa walang silbi.

At kung ikaw ay papipiliin sa patuloy na pag-inda sa mapag salantang tungkulin hinihingi ng lipunan ay may ay may puwang sa pamantayan asal pang pamilya, tulungan ka ng Diyos sa hindi mo pagkakatanto at pag walang bahala ay hakbang na pala sa kanilang pagka anay.

Ang panahon ay hindi na maibabalik pag lumampas,, hindi rin sya titigil kahit isang saglit at ang panahon ay hindi rin mapag patawad habang sya ay lumilipas.

Ang panahon magkasamang ginugol ay hindi matatawaran, sapagkat ang mahalagang saglit nayon ay nagiging walang kasing halaga sa alaala ng may akda.

Nung ako ay paslit pa lamang, isip bata ako, dinadama lahat ng oras na akoy nasa kamay ng akin ama't ina, ng ako'y isa ng ama, binabalikan ko ang mga saglit nayon pag hawak kamay ko ang akin mga anak.

Sa ngayon ang alaala na iyon ay sariwa pa tulad ng kahapon, kung alam kolang kung ano ang aral ang natutunan ngayon, nabigyan kopa sana ng ilan pang sandali ang akin tahanan kaysa akin tangapan.

At ngayon nga bilang mangagawa at kapitalista tumutugon sa pananampalataya, pag-asa at pag-ibig, ang pinaka dakila sa tatlo ay pagibig ...pagibig sa panahon nagugul mo sa iyong pamilya.


No comments:

Post a Comment